Tak niesamowita atrakcyjność tego regionu jest ferowana bardzo charakterystycznym ukształtowaniem terenu oraz wyjątkowym położeniem. Zatoka Pucka jest subregionem Zatoki Gdańskiej, oddzielona od otwartego morza ze strony północno-zachodniej przez Półwysep Helski. Zatoka jest umownie podzielona na dwie części: wschodnią (zewnętrzną) i zachodnią (wewnętrzną). Granicą między nimi jest strefa przejściowa, tworzona przez Rybitwią Mieliznę, o długości ok. 8,6 km oraz Cypel Rewski, którego długość zmienia się w zależności od poziomu wód. Zmiany poziomu wód sprawiają, że Rybitwia Mielizna jest wynurzona średnio przez 186 dni. Zatokę Pucką dzielimy również na część wewnętrzną i zewnętrzną. Wewnętrzna część jest osłonięta ze wszystkich stron i posiada jedynie dwa przejścia żeglowne umiejscowione i pogłębiane. Przejścia do zewnętrznej części Zatoki prowadzą przez Mewią Rewę zwane Głębinką i Przejściem Kuźnickim.

Żegluga po tym akwenie jest bardzo specyficzna, gdyż odbywa się w ściśle określonych miejscach ze względu na bardzo płytkie wody Zatoki. By wyprawa jachtem była przyjemna i bezpieczna, została ustalona bezpieczna trasa ze sztucznie utworzonymi zagłębieniami, które są odpowiednio oznakowane. Żegluga w tym regionie jest ograniczona, ale nic nie jest tak przyjemne jak podziwianie ekosystemu tak pięknego regionu. Zwłaszcza, że oprócz unikatowego Cypla Rewskiego możemy znaleźć tu parę innych osobliwości. Podążając kilkaset metrów od brzegu, na wysokości dzielnicy Babie Doły, znajdują się ruiny torpedowni z czasów II wojny światowej, zbudowanej przez Niemców. Na Oksywiu będziemy mogli podziwiać drugą torpedownię zwaną Formozą, które jest stale zajmowana przez żołnierzy.